Ülkede her problemin ortaya çıktığında günlük tedbirlerle gidermeye çalışmak problemleri daha da derinleştirmek demektir.

Bugün buğdayda yaşananlar yarın çeltikte, mısırda, fındıkta, zeytinde, kırmızı ette vs. sanayinin, ekonominin ve  sosyal hayatın içerisinde yaşanacağını tahmin etmek zor olmasa gerek.

Ülkede her problemin ortaya çıktığında günlük tedbirlerle gidermeye çalışmak problemleri daha da derinleştirmek demektir.

Bu yüzden ülkemiz hukuk, insan hakları, demokraside, özgürlüklerde vs. dünya ölçeklerinde ileri ülkelere değil üçüncü ülkelere yakın olduğu istatistiki verilerle anlaşılmaktadır.

Peki, ne yapılmalı?

1.    İnsan sermayesini yaratmak

2.    Bu insan sermayesinde sosyal sermayeyi çoğaltmak

3.    Kanun hâkimiyetini sağlamak

4.    Kurumların bir geleneğinin olması gerektiğini inanmak

İnsan sermayesini yaratmak için hayatın her dalında bilgi edinmek bu bilgiyi nerede kullanacağını bilmek için İngiltere A.B ABD belli üniversiteler kurmuş ve üniversitelerine her türlü desteği vermiş, siyaseti bu alana sokmamış (önce tarımdan başlamışlardır).

Burada kendi konusunda yetişen insanlar toplumun sosyal sermayesini meydana getirmişlerdir. Kurumların başına getirilen bu kişiler kurum geleneklerinin iyi tarafını elde tutarak ilmin ve tekniğin ışığında geliştirerek ülkelerini modern devlet haline getirmişlerdir.

Devlet kamuoyuna kanun hâkimiyetini, kanunların herkese eşit uygulayacağını insanına inandırmak, GSMH herkesin eşit faydalanmasını sağlamak, milleti parçalayarak değil, birbirini seven yolsuzlukların, uğursuzlukların toplum hastalığı olduğu kanaatini topluma benimsetmek, kalkınmanın her kesimle beraber olacağını insanın kafasına sokmaya çalışmak, başkalarının özgürlüklerini çiğnetmemek kaydıyla insan ve basın özgürlüklerinin önünü açmak, kısacası kanunla hâkimiyeti reddetmek.

Senelerin birikimleriyle gelişen devlet kurumlarının gelişen dünyada daha iyi yaşam için iyi geleneklerimizin kökünü kazımadan daha iyi duruma gelmesi için liyakatli bürokratları bu kurumların başına getirmek.

İşte o zaman demokrasimiz demokrasi olur. Hukuk üstünlerin hukuku değil hukukun üstünlüğü olur. İnsanlar ve basın özgür, insanlar birbirini sever yalan söylemez birbirlerini biat etmez. Bir diktatör, bir hoca, bir mehdi gelip meselelerini çözeceğini beklemez. Toplum kendi meselelerini konuşarak, gerekirse fedakârlık yaparak çözer. Ana meselelerin kanaatimize göre yukarıda sıralamaya çalıştığımız konular olmalı ki buğday meselesine gelince, 2017 yılı buğday fiyatları belirlemeleri sürerken yapılan konuşmalar buğday üreticilerini endişeye düşürmektedir.

Türkiye’de tarım yapılan topraklar toplam yüz ölçümünün % 28,5 ini oluştururken yanlış toprak kullanımları ve yapılaşma nedeniyle % 24,5‘e düşmüş bulunmaktadır. Bu ekilebilir alanların % 74’ü 12,1 milyon hektarda hububat ekilmekte, bu alanın % 67’lik pay ile buğday ilk sırada gelmektedir.

Dünya üretiminde tarımsal üretim çok önemli yer tutmaktadır. Gelişmişlik düzeyi ne olursa olsun her ülkede temel gıda ihtiyacını karşılamak amacıyla tarımsal üretime çok değer verilmektedir.

Buğday Türkiye için hem politik hem de ekonomik açıdan çok önemlidir. Türkiye’ de 4 milyondan fazla çiftçi buğday üretir. Buğday çiftçiler için temel tarım ürünü tüketiciler için temel besin kaynağıdır.

Buğday ekim sahalarımız 8 ila 10 milyon hektar arasında değişmekte üretimimiz ise 17,5 ile 21,8 milyon ton arasında değişmektedir.

Ülkemizde artan nüfusumuzun yanında buğday talebi de artmakta ekmek, bulgur, makarna, irmik, bisküvi, nişasta ve diğer buğdaya dayalı unlu mamullerin tüketimi de dikkate alındığında buğday tüketimi 18-18,5 milyon ton seviyelerindedir.

Dünya Hububat Konseyi verilerine göre dünya un ihracatında Kazakistan ilk sırayı almakta Türkiye ise son yıllarda un ihracatı bağlantılarıyla un piyasasında önemli bir oyuncu konumuna gelmiştir.

Bu kadar önemli gıda maddesi piyasanın koşullarına terk edilmemeli bu süreçte buğday üreticisi mağdur edilmemelidir. Buğday üreticisinin girdileri her gün artması göz önüne alındığında 1 kg buğdayın fiyatı 1 kg buğday maliyetinin gerisinde kalmaktadır.

Buğday üreticisi para kazanmak zorundadır ki aksi durumda üretici kırsal kesimi terk edip kentlere göç etmeye devam edecek kentlerde vasıfsız işçi kitleleri oluşmaya başlayacaktır.

Bu nedenle tarımsal istihdamın hızla azalması şehirlerde bu insanlara iş imkânlarının yeterince yaratılmaması toplumsal tehlike yaratacağı aşikârdır.

Gıdada enflasyonist söylemler, ithal edilen buğdayın gümrük vergisinin sıfıra indirileceği duyumları söylenmekte bu durum buğday üreticisinin buğday üretimini bırakmasına neden olacak gelecekte gıda fiyatlarının ne olacağı tahmin edilmemesi daha çok ülkemize yük getireceği aşikârdır.

İthalatla üretici terbiye edilmemeli, girdi fiyatları indirilmeli ve aracılar aradan çıkarılmalı, üreticiye destek verilerek fiyatların aşağıya çekilmesi gıdadaki enflasyon sorununu daha iyi karşılayacağını öngörmekteyiz.

Tarım ürünleri piyasası tüccar insafına bırakılmamalı, siyasi irade devletin yapacağı müdahil alımlar ile halkımızın temel besin maddesi olan buğdaya sahip çıkmalıdır.

2014-2016 İtibariyle Buğday Ekim Alanı, Üretimi ve Verimi

Kaynak: TUİK

ÇUKUROVA BÖLGESİ SULU ALANDA 2016-2017 ÜRETİM DÖNEMİ BUĞDAY MALİYETİ

Kaynak: Ziraat Mühendisleri Odası

                                                                              Ali Çelik

                                                            Gemlik Ziraat Odası Başkanı

                                                                  Zir.Yük.Müh.